Surf naar http://picasaweb.google.be/giegeus/Australie# en klik dan op de knop 'diavoorstelling' , voor een collectie van foto's gemaakt durende onze reis.
dinsdag 20 mei 2008
Foto slideshow
maandag 17 maart 2008
Aan alle mooie liedjes komt een einde.
Toen we dit bord zagen wisten we dat het tijd was om ons steven te keren en terug huiswaarts te gaan. We willen iedereen bedanken voor de vele leuke berichtjes die ons bereikten via e-mail of in ons gastenboek. Naar goede gewoonte zal ik, als ik thuis tijd gevonden heb, deze blog in website-vorm gieten en nog aanvullen met allerlei foto's, die de blog niet gehaald hebben. Kijk geregeld eens op het GeusWeb voor updates. Tot ziens in ons kouwe Belgenlandje.
zaterdag 15 maart 2008
Sydney
Uitzicht vanop Harbour Bridge, met een opvallend Opera House in 't midden.
Botanical Gardens
Grey-headed flying fox (Pteropus poliocepalus).
Als je door de botanische tuinen van Sydney wandelt en je kijkt omhoog, zie je honderden van deze vliegende vossen ondersteboven aan de takken hangen, met hun lederachtige vleugels om hun lichaam gedrapeerd. Zo genoemd omwille van hun vosachtig uitzicht zijn deze vleermuizen van de grootste ter wereld, tot 2 kilo wegend en met een vleugelwijdte tot 1,5 meter.
Austrilian Museum, Aboriginal Art
woensdag 12 maart 2008
The Red Centre – MacDonnell Ranges
Glen Helen Gorge. Een permanente waterput, ideaal voor een zwempartijtje in de hete zon.
Ormiston Gorge. Torenhoge rode muren van steen en een pittoresk meertje zorgen voor één van de meest spectaculaire beelden uit de West MacDonnell Ranges.
Ochre Pits. Al gedurende generaties wordt deze plek door de Aboriginals gebruikt als een mijn voor oker. Deze natuurlijke mineralen komen in een reeks van aardkleuren en men gebruikt het ruw materiaal voor schilderijen en ceremoniële lichaamsbeschilderingen.
Ellery Creek Big Hole. Aboriginal kinderen verkoelen in het ijskoude water.
maandag 10 maart 2008
Uluru – Kata Tjuta National Park
Bij Kata Tjuta (oftewel The Olga's) hebben we de zonsopgang mogen aanschouwen. Bij Uluru (Ayers Rock) bewonderden we zonsondergang.
Kata Tutja : De aboriginals zien in deze 36 monolieten versteende reuzen. We hebben gekozen om hier in de vroege ochtend 'The valley of the winds walk (7,4 km)' te wandelen. Vanaf 11u 's morgens is het verboden om de volledige wandeling te maken wegens te gevaarlijk en te heet (temperaturen van boven de 40 graden). 't Is een welkome afwisseling om na weken met regen in Noord-Oost-Australië eens een heldere blauwe lucht boven je hoofd te zien.
Uluru, misschien wel de beroemdste attractie van Australië, is een indrukwekkende monoliet die 350 m boven de zanderige vlakte uitsteekt. Hij is door zijn blanke ontdekker naar een Zuid-Australisch politicus genoemd (Ayers rock). De oerbewoners noemen 'm sinds duizenden jaren Uluru. We hebben onze wandelafstand hier wat beperkter gehouden, want onder de loodzware middagzon was het afzien. De 2 km terugweg van de rots naar het Cultural Centre, waar ons bus ons zou oppikken, was er eigenlijk te veel aan. Wat kan een ijskoude cola toch heerlijk zijn als je bijna het kookpunt hebt bereikt.
donderdag 6 maart 2008
Cairns (2)
Weinig te vertellen na 7 dagen Cairns. 50 % van de tijd heeft het gestortregend, 40 % van de tijd regende het gewoon en de rest was het even droog met dreigende wolken op regen. De camper is ondertussen ingeleverd en we huizen nu in een hostel in het centrum van het stadje. Normaal gezien had ik hier nog het een en ander gepland ( snorkelen op het Great Barrier Reef, Ballooning, rafting ...). Maar door dit rotweer heb ik dat allemaal moeten laten voor wat het is. De kranten staan hier vol van foto's met overstroomde wegen, huizen ... 't Is wel regenseizoen, maar alle records worden hier gebroken. Ik las vanochtend dat er sinds 1908 niet meer zo veel regen gevallen is op zo'n korte periode.
Gelukkig vertrekken we morgen naar Ayers Rock waar de zon vollebak schijnt en temperaturen heersen van tussen de 35 en 40 graden. 't Zal aanpassen zijn na zo'n lange periode van rotweer.
Elke dag tegen valavond vliegen enorme vleermuizen over de stad.
Australische Griel (Bush Stone Curlew - Burhinus grallarius)
Strandloper (Grey-tailed Tattler -Heteroscelus brevipes)
Mudwhelks - Terebralia palustris
In de modder vooruitkruipende schelpdieren -Ik ken de Nederlandse naam niet.
zaterdag 1 maart 2008
Gevaren in Australië - deel 3
Zij leven in het tropisch regenwoud van Queensland en Nieuw-Guinea. Zij zijn (in de verte) verwant aan de struisvogel en (wat nauwer) aan de emoe van Australië. Hoewel het vrij schuwe vogels zijn, is het niet verstandig ze te dicht te benaderen omdat zij dan erg agressief kunnen worden. Een schop van een kasuarispoot, met een scherpe, op een mes gelijkende klauw eraan kan een dodelijke verwonding opleveren. Het zijn vruchteneters. Zij zoeken op de grond naar gevallen vruchten of halen ze van laaghangende takken af. Ook paddenstoelen, insecten, kikkers, slangen en andere kleine diersoorten staan op het menu. Hun levensduur wordt op 40-50 jaar geschat.
Cairns
We zijn ondertussen (weliswaar een paar dagen te vroeg) in Cairns aangeland. Het weer blijft ongelooflijk slecht. De regen blijft iedere dag met bakken uit de lucht vallen. Om mistroostig van te worden. Tussen de buien door hebben we de kust tussen Cairns en Cape Tribulation afgereisd. Zeer mooie streek, maar ja, dat weer, hé. We kunnen wel zeggen dat we genoeg regenwoud hebben gezien ondertussen. We blijven nu nog een weekje in Cairns en vliegen op 8 maart naar het midden van Australië, naar Ayers Rock. Een heel ander landschap (woestijn) en geen regenseizoen meer (hopen we). Ergens zijn we blij dat we de camper bijna moeten inleveren. 60 dagen in zo'n kleine camionette gaat in de klederen zitten. Vooral als je er zoveel in moet zitten, wegens de veelvuldige regenval. Tijd voor iets totaal anders, zou ik zeggen.
Krabje in mangrovebos.