Van grijs naar blauw.

We hebben 2 volle dagen regen achter de rug. Het viel, zonder ophouden, met bakken uit de lucht. Zo’n campertje wordt dan al gauw een vochtige, krappe, claustrofobische bedoening.
In Canberra hadden we het plan opgevat om naar de Blue Mountains te reizen. Halverwege begon het te regenen en het wou maar niet ophouden. De prachtige vergezichten die je normaal hebt, waren nu één grote grijze massa. Dikke mist met daar dikke regendruppels overheen. Volgens de plaatselijke info zou dit weer nog minstens 1 week aanhouden. Zéér jammer dus, want dit was toch echt zo’n plek waar we naar uitgekeken hadden.
We hebben het nog een halve dag aangezien en zijn dan toch maar verder gereden op zoek naar de zon. Overnacht hebben we bij Wisemans Ferry, een idyllische plaatsje langs de Hawkesburry rivier, zo’n 100 kilometer verderop. Het bleef ondertussen onophoudelijk gieten. Het leek wel een zomer in Belgenland.



Maar … na regen komt zonneschijn !!!
Ondanks alle voorspellingen was er ’s morgens een stralend zonnetje en een diepblauwe lucht. ’t Is dus niet alleen Frank Deboosere die de bal compleet kan misslaan.
Na enig getwijfel hebben we dan toch beslist om onze kar te keren en, op hoop van zegen, de 100 km terug te rijden naar de blauwe bergjes.
En ’t was de moeite. Oh zo schuune, zeg. Zie bijgevoegde fotootjes als bewijs.





De Blue Mountains hebben hun naam gekregen door de blauwe nevel die gecreëerd wordt als het licht samenwerkt met de mist die van de miljoenen eucalyptusbomen komt.


Three Sisters
Deze rotsformatie is een gevolg van erosie. Volgens de aboriginallegende zijn het drie zusters, die door hun vader zijn opgesloten om ze te behoeden voor een bunyip. (Vrij vertaald - ongewenste intimiteiten door drie hitsige jongemannen.)

Amazing view over the Grose Valley.

Ik heb op deze blog al meerdere foto's van rare vogels geplaatst.
Nog zo'n rare kwiet : de Aboriginal.
't Schijnt dat ie al heel lang in deze streken voorkomt. 't Geluid dat ie voortbrengt is een lange monotone klank.